ขอบฟ้าขลิบทอง
     มิ่งมิตร........
 เธอมีสิทธิ์ที่จะล่องแม่น้ำรื่น
 ที่จะบุกดงดำกลางค่ำคืน
 ที่จะชื่นใจหลายกับสายลม
 ที่จะร่ำเพลงเกี่ยวโลมเรียวข้าว
 ที่จะยิ้มกับดาวพราวผสม
 ที่จะเหม่อมองหญ้าน้ำตาพรม
 ที่จะขมขื่นลึกโลกหมึกมน
 ที่จะแล่นเริงเล่นเช่นหงษ์ร่อน
 ที่จะถอนใจทอดกับยอดสน
 ที่จะหว่านสุขไว้กลางใจคน
 ที่จะทนทุกข์เข้มเต็มหัวใจ
 ที่จะเกลาทางกู้สู่คนยาก
 ที่จะจากผมนิ่มปิ้มเส้นไหม
 ที่จะหาญผสานท้านัยน์ตาใคร
 ที่จะให้สิ่งสิ้นเธอจินต์จง
 ที่จะอยู่เพื่อคนที่เธอรัก
 ที่จะหักพาลแพรกแหลกเป็นผง
 ที่จะมุ่งจุดหมายประกายทะนง
 ที่จะคงธรรมเที่ยงเคียงโลกา
 เพื่อโค้งเคียวเรียวเดือนและเพื่อนโพ้น
 เพื่อไผ่โอนพลิ้วพ้อล้อภูผา
 เพื่อเรืองข้าวพราวแพร้วทั่วแนวนา
 เพื่อขอบฟ้าขลิบทองรองอรุณ

                          อุชเชนี
http://www.geocities.com/thailiterature/kk.htm