|
|
ภาษาจับใจ
อังคาร กัลยาณพงศ์
"ความสำเร็จของงาน บางครั้งอาศัยแค่ ความชัดเจนในเป้าหมายและกล้าลงมือทำ"
พิทักษ์ อินทรวิทยนันท์
4 ธันวาคม 2544
มติชนรายวัน หน้า 9
"คุณค่าของการมีชีวิตอยู่ บ้างค้นพบช้า บ้างค้นพบเร็ว และบางคนค้นไม่พบ"
เอดส์ไดอารี่ของแก้ว
http://www.pantip.com
23 ธันวาคม 2544เสียเจ้า
อังคาร กัลยาณพงศ์
๑.เสียเจ้าราวร้าวมณีรุ้ง มุ่งปรารถนาอะไรในหล้า
มิหวังกระทั่งฟากฟ้า ซบหน้าติดดินกินทรายฯ
๒.จะเจ็บจำไปถึงปรโลก ฤารอยโศกรู้ร้างจางหาย
จะเกิดกี่ฟ้ามาตรมตาย อย่าหมายว่าจะให้หัวใจฯ
๓.ถ้าเจ้าอุบัติบนสวรรค์ ข้าขอลงโลกันตร์หม่นไหม้
สูเป็นไฟเราเป็นไม้ ให้ทำลายสิ้นถึงวิญญาณฯ
๔.แม้แต่ธุลีมิอาลัย ลืมเจ้าไซร้ชั่วกัลปาวสาน
ถ้าชาติไหนเกิดไปพบพาน จะทรมานควักทิ้งทั้งแก้วตา
๕.ตายไปอยู่ใต้รอยเท้า ให้เจ้าเหยียบเล่นเหมือนเส้นหญ้า
เพื่อจดจำพิษช้ำนานา ไปชั่วฟ้าชั่วดินสิ้นเอยฯ
ประวัติและงานของอังคาร กัลยาณพงศ์อังคาร กัลยาณพงศ์ เกิดเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๖๙ ที่ ตำบลท่าวัง อำเภอเมือง จังหวัดนครศรีธรรมราช บิดาชื่อเข็บ มารดาชื่อขุ้ม ศึกษาขั้นประถม และมัธยมที่โรงเรียนในจังหวัด จากนั้นเดินทางเข้ากรุงเทพฯ
มาศึกษาวิชาศิลปะ ที่โรงเรียนเพาะช่าง และมหาวิทยาลัยศิลปากร
ในคณะจิตรกรรม-ประติมากรรมเริ่มมีผลงานบทกวีตีพิมพ์ในนิตยสาร สังคมศาสตร์ปริทัศน์ ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๐๖
และมีผลงานตีพิมพ์รวมเล่มครั้งแรก คือ หนังสือกวีนิพนธ์ เมื่อพ.ศ.๒๕๐๗
หลังจากนั้นชื่อเสียงและผลงานของท่านก็เป็นที่รู้จักกันอย่างรวดเร็วผลงานกวีนิพนธ์ของท่านที่ได้ตีพิมพ์เป็นเล่ม มีดังนี้
พ.ศ.๒๕๐๗ กวีนิพนธ์ ของ อังคาร กัลยาณพงศ์
พ.ศ.๒๕๑๒ ลำนำภูกระดึง
พ.ศ.๒๕๑๕ บางบทจากสวนแก้ว
พ.ศ.๒๕๒๑ บางกอกแก้วกำศรวญ หรือ นิราศนครศรีธรรมราช
พ.ศ.๒๕๒๙ ปณิธานกวี
พ.ศ.๒๕๓๐ หยาดน้ำค้างคือน้ำตาของเวลาจากผลงานของท่านทำให้ท่านได้รับรางวัลเกียรติคุณต่างๆดังนี้คือ
พ.ศ.๒๕๑๕ รางวัลกวีดีเด่น ของมูลนิธิเสฐียรโกเศศ-นาคะประธีป
พ.ศ.๒๕๒๙ รางวัลซีไรต์ จาก ปณิธาณกวี
พ.ศ.๒๕๓๒ ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์นอกจากนี้ ยังมีอีกหลายวรรณกรรมที่ใช้ถ้อยคำกินใจได้ไม่เหมือนใคร
อาทิเช่น วักทะเล ปณิธานของกวี รัฐธรรมนูญมิติใหม่
เห่ชมไม้ ปฏิรูปรัตนปัญญา ซึ่งสามารถหาดูได้ไม่ยาก
โดยเฉพาะ มีที่ :
http://www.geocities.com/thailiterature/ak1.htm
http://www.khonnaruk.com/html/book.html
งานวรรณกรรมชื่ออื่นๆที่น่าชื่นชมยิ่งของคุณเนาวรัตน์พรรณี ชุติวัฒนธาดา
14 กพ.2545...... เพียงกระเพื่อมเลื่อมรับวับวับไหวเพียงความเคลื่อนไหว
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ก็รู้ว่าน้ำใสใช่กระจก
เพียงแววตาคู่นั้นสั่นสะทก
ก็รู้ว่าในหัวอกมีหัวใจ ........
คือ บนลานอโศก นกขมิ้น เพียงความเคลื่อนไหว
ดูรายละเอียดเต็มๆได้ที่
http://www.geocities.com/thailiterature/np1.htmพรรณี ชุติวัฒนธาดา
15 กพ.2545
